Sa loob ng aklat ni San Jose ay nalimbag din ang isang tula (nasa mp. 451-452 ng edisyong 1935) na sinulat diumano ng isang di-kilalang Tagalog (una persona tagala). Binubuo ang tula ng limang saknong at bawat saknong ay may anim na taludtod na may sukat na pipituhin at tugmang isahan. Narito ang tula:
May bagyo ma,t, may rilim
ang ola,y, titiguisin
aco,y, magpipilit din:
aquing paglalacabayin
toloyin cong hanapin
Dios na ama namin.Cun di man magupiling
tocsong mabaomabaoin,
aco,y, mangangahas din:
itong libro,y, basahin,
at dito co hahangoin
aquing sasandatahin.Cun dati mang nabulag
aco,y, pasasalamat,
na ito ang liuanag
Dios ang nagpahayag
sa Padreng nagsiualat
nitong mabuting sulat.Naguiua ma,t, nabagbag
daloyong matataas,
aco,y, magsusumicad
babagohin ang lacas;
dito rin hahaguilap
timbulang icaligtas.Cun lompo na,t, cun pilay
anong di icahacbang
naito ang aacay
magtuturo nang daan:
toncod ay inilaan
sucat pagcatibayan.
http://panitikan.com.ph/criticism/panitikanngpagsampalataya.htm
This poem may be in Tagalog but spelled in Spanish. And it's the reason why I don't understand what it is trying to convey.
ReplyDeleteThe author is also anonymous.
Maybe it talks about faith? Well I really don't know.
Faith makes all things possible... love makes all things easy. Yea, right :D